
Kitaptaki ilk hikayenin başlığı, aynı zamanda kitaba da ismini veren, "İnsan Ne İle Yaşar? ", ikinci hikaye "İnsanın Ne Kadar Toprağa İhtiyacı Var?" ve sonuncusu " Bey ile Uşağı" özünde her üç hikayenin de vermek istediği mesaj birbirine oldukça yakın, ancak bu iletileri farklı yollardan okuyucuya ulaştırıyor yazar. Hayata asıl anlam katan değerin maneviyatta, sevgide saklı olduğunu, bunun bilincine varamamış, maddiyat peşindeki insanların, nasılda felakete sürüklendiklerini anlatıyor satırlarında.
Üç hikayeden de ayrı ayrı tat aldığımı özellikle belirtmeliyim, ancak ilk hikayenin diğerlerinden daha fazla yüreğinize dokunacağını garanti edebilirim.
İlk hikayeden kısa bir alıntı:
"Biliyorum ki; Tanrı kullarının ayrı ayrı değil, beraberce yaşamalarını istiyor; bundandır ki, her birine kendi gereksinimlerini değil, her birine, hepsi için gerekenleri esinliyor".
İçimizde, etrafımızdaki insanlara verebileceğimiz sonsuz bir sevgi, şefkat, cesaret saklı, yeter ki paylaşmaktan sakınmayalım, korkmayalım.
İkinci hikayede aç gözlü, toprak sevdalısı bir adamın düştüğü haller sizi gülümsetecek. Üçüncü hikaye de ise, Bey ve Uşağının zorlu kış şartlarındaki yolculuklarını, Bey'in maddi hırsları uğruna ölümü göze alarak inatla sürdürmesine ise şaşıracaksınız.
Tolstoy'u daha önce hiç okumadıysanız, bu ince kitap ile O'nunla tanışmayı denemelisiniz. Ama Tolstoy gibi kült bir yazar bilinmez mi deyip değerli eserlerini okuduysanız, bu ince eseri ile de bu büyük yazarın keyfini yeniden çıkarmanızı tavsiye ederim.
Seven Tanrı’ya, Tanrı sevene yaklaşır. Sevgiyi var eden sadece O’dur çünkü.
YanıtlaSil”Tanrım!” dedi korkuyla. Yalnız olmadığını, onu esirgeyen biri olduğunu düşünüp ferahladı.
Tolstoy – İnsan ne ile yaşar: http://www.ebrubektasoglu.com/yazi/tolstoy-insan-ne-ile-yasar/